Έχουμε μπροστά μας τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις: Βουλευτικές, Ευρωεκλογές, Περιφερειακές, Δημοτικές. Και στις τέσσερις θα χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, πέρα από κάθε αμφιβολία. Οι Ευρωεκλογές, είναι ορισμένες για τις 26 Μαίου. Οι αυτοδιοικητικές έχουν οριστεί επίσης στις 26 Μαίου, κι όπου χρειαστεί δεύτερος γύρος στις 2 Ιουνίου. Η ημερομηνία για τις βουλευτικές εκλογές είναι το μέγα ζητούμενο. Διαφορετικές εκτιμήσεις μιλούν για Οκτώβριο, για Μάιο ή και νωρίτερα.
Ας έρθουμε στη θέση του Αλέξη Τσίπρα. Είναι φανερό ότι στις αυτοδιοικητικές και τις ευρωεκλογές θα υποστεί μεγάλη ήττα. Θα ήταν αυτοκτονία, λοιπόν, να πάει στις βουλευτικές τον Οκτώβριο, φορτωμένος την ήττα αυτή. Θα του το χρεώσουν προσωπικά.
Στις αυτοδιοικητικές ειδικά, ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποστεί πραγματική συντριβή, αφού δεν διαθέτει πρόσωπα προβεβλημένα για υποψηφίους. Τα γνωστά στελέχη του αποφεύγουν να εκτεθούν σ’ αυτές, αφού θα χάσουν μετά βεβαιότητας, και προτιμούν την υποψηφιότητα του βουλευτή σαν πιο σίγουρη.
Κατά συνέπεια, αν οι αυτοδιοικητικές εκλογές προηγηθούν, ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα πέσει στη φωτιά του Μαΐου, γιατί θα πληγεί ανεπανόρθωτα και θα το πληρώσει αργότερα στις βουλευτικές.
Συμπέρασμα: όχι μόνο ο Οκτώβριος είναι ακατάλληλος για βουλευτικές εκλογές, αλλά και η 2α Ιουνίου μαζί με τον Β’ γύρο των αυτοδιοικητικών. Ο καταποντισμός των Συριζαίων υποψηφίων στον πρώτο γύρο στις 26 Μαΐου θα ήταν ό,τι χειρότερο πρόκριμα για βουλευτικές, μετά από μία εβδομάδα.
Αλλά και την πρώτη Κυριακή (26/5) δεν χωράνε ευρωεκλογές, Περιφερειακές, δημοτικές και βουλευτικές εκλογές, για τεχνικούς λόγους. Ο ψηφοφόρος θα πρέπει να διαχειριστεί πολλές δεκάδες διαφορετικά ψηφοδέλτια (λόγω απλής αναλογικής θα είναι πάμπολλα) και να επιλέξει για να βάλει σταυρό, ανάμεσα σε χιλιάδες υποψηφίους.
Από την άλλη, δεν θέλω να πιστέψω ότι θα πάει σε τετραπλές εκλογές στις 26 Μαίου, με σκοπό να προκαλέσει κομφούζιο. Να δώσει εντολή να μη βγουν αποτελέσματα μέχρι τη δεύτερη Κυριακή και να πάμε στο δεύτερο γύρο με θολό τοπίο, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαφημίζει ότι πάνε για νίκη σε όλα. Τέτοια πολιτική διαστροφή δεν την περιμένω, ούτε από τον Τσίπρα.
Τι μένει λοιπόν; Νομίζω ότι είναι μονόδρομος οι βουλευτικές εκλογές να γίνουν, ξεχωριστά στις 21 Απριλίου ή 12 Μαΐου.
Ο Αλέξης Τσίπρας εξακολουθεί να έχει κύρος στους ψηφοφόρους ΣΥΡΙΖΑ και μεγαλύτερη απήχηση απ΄ ότι το κόμμα του. Στις βουλευτικές, λοιπόν, θα δώσει προσωπικά τον υπέρ πάντων αγώνα, για να αποφύγει τη συντριβή και να συγκρατήσει ότι μπορεί περισσότερο από τις δυνάμεις του. Μετά θα προσπαθήσουν για το καλύτερο στις δημοτικές, περιφερειακές και ευρωεκλογές.
Ειδικά στη βόρεια Ελλάδα, κομματικός μηχανισμός δεν υπάρχει για να παλέψει, αλλά κι οι ίδιοι οι υποψήφιοι είναι ζήτημα αν θα μπορούν να κινηθούν λόγω του «Σκοπιανού» ζητήματος.
Ο πρωθυπουργός δεν έχει περιθώρια για λάθος χειρισμούς. Πρέπει να αποδείξει τόσο εντός των τειχών του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά ότι, παρά τις ήττες, παραμένει ο πιο ισχυρός. Λαφαζάνης, Κωνσταντοπούλου, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Ρουβίκωνας, τον βλέπουν σαν ξερολούκουμο. Όταν χάσει την πρωθυπουργία θα πέσουν απάνω του να τον κατασπαράξουν. Κι’ αυτός πρέπει να περισώσει ό,τι μπορεί. Συμφέρον του είναι οι βουλευτικές να προηγηθούν. Να γίνουν 21 Απριλίου ή 12 Μαΐου.
Καμιά επιλογή δεν θα μπορεί να αποτελεί αιφνιδιασμό πλέον! Τον περιμένουμε στη γωνία για να του δείξουμε την πόρτα της εξόδου από την εξουσία το συντομότερο δυνατό. Η διακυβέρνησή του αποδείχθηκε τόσο καταστροφική για την Ελλάδα.
(Αρχική δημοσίευση στο Βήμα|press)
